Smagnięcie biczem – uraz kręgosłupa szyjnego

Mechanizm urazu „smagnięcia biczem” wywołany jest gwałtownym, bezwładnym ruchem głowy – jak sama nazwa wskazuje swoim przebiegiem przypomina ostatnią fazę ruchu bicza.

Najczęstszą przyczyną powstania tego typu urazu są wszelkiego rodzaju wypadki komunikacyjne. Nawet niegroźnie wyglądająca stłuczka sprawia, że szyja jest narażona na działanie dużych przeciążeń zgięciowo-wyprostnych związanych z gwałtowną zmianą przyspieszenia. W trakcie uderzenia w przeszkodę, głowa najpierw się zgina, a następnie szybko prostuje. W przypadku uderzenia od tyłu mechanizm ruchu głowy przedstawia się odwrotnie.

Powyższy mechanizm możemy również zaobserwować podczas:

• przejażdżki kolejką górską w wesołych miasteczkach
• „pominięcia stopnia” przy schodzeniu po schodach
• wszelkich innych sytuacjach wywołujących gwałtowny, nienaturalny, bezwładny ruch głowy.

Następstwem powyższego mogą być następujące objawy (które nie zawsze pojawiają się tuż po zdarzeniu):

• sztywność i ból karku
• ograniczony ruch w odcinku szyjnym kręgosłupa
• ból głowy i szyi
• mrowienie/ drętwienie rąk (kończyn górnych)
• ból w dolnym odcinku kręgosłupa
• nudności i zawroty głowy
• zaburzenia widzenia i/lub słuchu

Przyczyną takich, a nie innych objawów jest naciągnięcie elastycznych elementów szyi, a co za tym idzie zaburzenia ustawień więzadeł, mięśni a nawet kręgów oraz nadmierna stymulacja układu nerwowego

Jak już wcześniej pisałam urazy tego typu są zdradliwe, ponieważ często dają objawy dopiero po kilku dniach i często nie łączymy ich z małą kolizją – no bo przecież nic wielkiego się nie stało, „takie tam drobne uderzenie”. Błąd! Nawet w przypadku drobnego zderzenia powinniśmy jak najszybciej udać się na wizytę i zastosować odpowiednią terapię. W przypadku silniejszych uderzeń, przed wizytą powinniśmy wykonać RTG szyjnego odcinka kręgosłupa w celu wykluczenia złamań czy niestabilności.

Dlaczego tak ważne jest jak najszybsze zastosowanie terapii? Zaniedbanie jakiegokolwiek urazu powoduje rozpoczęcie (prędzej lub później) reakcji łańcuchowych, czyli powstawania dolegliwości w kolejnych częściach ciała, ale o tym już dobrze wiecie 😉

Po terapii oczywiście niezbędne jest wprowadzenie odpowiednich ćwiczeń. W miarę możliwości należy unikać usztywnienia za pomocą kołnierza ortopedycznego – powoduje dodatkowo zaniki mięśni co znacznie wydłuża proces powrotu do pełnej sprawności.

W razie pytań bądź niejasności zapraszam do kontaktu!

Agnieszka Kwapisiewicz